Andrzej Potocki

Andrzej Potocki (ur. 1947). Teolog, socjolog, dominikanin. Profesor zwyczajny w Instytucie Profilaktyki Społecznej i Resocjalizacji Uniwersytetu Warszawskiego. Przewodniczący Rady Naukowej Instytutu. Wcześniej profesor Akademii Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie, Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego oraz Kolegium Filozoficzno-Teologicznego Polskiej Prowincji Dominikanów w Krakowie. Członek pięciu towarzystw naukowych: Polskiego Towarzystwa Socjologicznego, Polskiego Stowarzyszenia Pastoralistów, Stowarzyszenia Katechetyków Polskich, Polskiego Towarzystwa Teologicznego w Krakowie, Polskiego Towarzystwa Mariologicznego.

W pracy naukowej specjalizuje się w socjologii religii i socjologii wychowania oraz w teologii praktycznej (zwłaszcza w teologii pastoralnej i katechetyce). Stąd problemy badawcze, jakie podejmuje, sytuują się przede wszystkim na styku tych subdyscyplin. Prowadził badania struktur kościelnych w Polsce południowo-wschodniej, wychowania religijnego w kontekście polskiej transformacji ustrojowej, parafii i diecezji jako organizacji społecznych, polskiego kultu maryjnego.

Ważniejsze książki: Warunki rozwoju kultury wsi sądeckiej (1981), Diecezja przemyska w swe 600-lecie, 3 tomy (1986), Parafie bieszczadzkie (1987), Katecheta i katecheza w polskiej szkole, współautor K. Misia-szek SDB (1995), Ludzka płciowość. Rodzina. Szkoła (1997), Wychowanie religijne w polskich przemianach. Studium socjologiczno-pastoralne (2007).